Upominaniem co tak naprawdę nauczyciel osiągnął?

Z pewnością pan Majchrowski dał jasno do zrozumienia, czego oczekuje od swojego ucznia Czy w efekcie Jacek darzy większym szacunkiem zasady lub autorytet swojego nauczyciela? Czy była to dla chłopca pouczająca lekcja współpracy i odpowiedzialności? Nie. Jacek nauczył się tego, czego doświadczył – przykrego sposobu rozwiązywania problemów. Jako model wychowawczy podejście autorytarne ma wiele ograniczeń i jedynie w niewielkim stopniu pomaga w osiągnięciu podstawowych celów wychowawczych. Z reguły powstrzymuje niepożądane zachowanie w określonej sytuacji, jednak nie uczy radzenia sobie w trudnych warunkach, odpowiedzialności ani panowania nad sobą. Dlaczego? Ponieważ to nauczyciele podejmują wszystkie decyzje i biorą na siebie rozwiązywanie problematycznych sytuacji. Nauczyciele sprawują całkowitą władzę i kontrolę, dzieci zaś nie stanowią części tego procesu. W rzeczywistości podejście opierające się na stosowaniu kar odbiera dzieciom możliwość poniesienia odpowiedzialności oraz zdobycia wiedzy.
Przyjrzyjmy się bliżej metodom, jakich używa pan Majchrowski, analizując schemat interakcji. W punkcie A nauczyciel dostrzega zamieszanie w klasie, na co reaguje szybkim dochodzeniem detektywistycznym. Jest poirytowany i niemiły. Kładzie nacisk na to, co dobre i złe, na winę i zarzuty, pozytywne i czarne charaktery. Dzieciaki szybko wychwytują tę dynamikę. Wypierają się zarzutów i próbują obarczyć winą innych. Zabawa w policjantów i złodziei trwa, jednak jak na razie wygrywają ci ostatni. Detektywistyczne podchody pana Majchrowskiego prowadzą donikąd, zatem próbuje on zastraszania.